یکشنبه 101 اردیبهشت 25 , ساعت 2:47 عصر
جوانی شمعِ ره کردم که جویم زندگانی را
نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را
کنون با بارِ پیری آرزومندم که برگردم
به دنبالِ جوانی کوره راهِ زندگانی را
به یادِ یارِ دیرین کاروان گم کرده را مانم
که شب در خواب بیند همرهانِ کاروانی را
چه بیداریِ تلخی بود از خوابِ خوش مستی
که در کامم به زهر آلود شهدِ شادمانی را
سخن با من نمیگوئی الا ای همزبان دل
خدایا با که گویم شکوه بی همزبانی را
شهریار
نوشته شده توسط ali | نظرات دیگران [ نظر]
